- oszczerca
- сущ.• клеветник* * *oszczerc|a♂, мн. И. \oszczercaу, РВ. \oszczercaów клеветник+
ob-mówca, potwarca
* * *м, мн И oszczercy, РВ oszczercówклеветни́кSyn:obmówca, potwarca
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
oszczerca
Смотреть что такое "oszczerca" в других словарях:
oszczerca — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIIa, lm M. oszczercacy {{/stl 8}}{{stl 7}} ten, kto rzuca na kogoś oszczerstwa; obmawia, szkaluje kogoś {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oszczerca — m odm. jak ż II, DCMs. oszczercacy; lm M. oszczercacy, DB. oszczercaców «człowiek obmawiający kogoś, rzucający na kogoś oszczerstwa, kalumnie» … Słownik języka polskiego
opluwacz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y a. ów pot. «człowiek opluwający, oczerniający, szkalujący kogoś lub coś; oszczerca» … Słownik języka polskiego
paszkwilant — m IV, DB. a, Ms. paszkwilantncie; lm M. paszkwilantnci, DB. ów «człowiek piszący paszkwile; oszczerca» Niebezpieczny, złośliwy paszkwilant. Uprawiać rzemiosło paszkwilanta … Słownik języka polskiego
bezecny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, bezecnyni, bezecnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 7}} odznaczający się brakiem czci, honoru, szacunku; okrywający hańbą; niegodziwy, nikczemny, podły : {{/stl 7}}{{stl 10}}Miał wobec niej bezecne zamiary. Bezecny oszczerca … Langenscheidt Polski wyjaśnień
